Tijdens onze tweede dag in Moab is de eerste bestemming op de agenda Arches National park, er staat een gigantische rij toeristen aan de ingang. Bleek achteraf dat de mevrouw die je toegangskaart verifieert eerst met iedereen een babbeltje doet. Arches NP staat bekent om zijn talrijke bruggen en bogen, rotsformaties die door wind, water, ijs ,.. Zijn ontstaan. Het proces begon zo'n 300 miljoen jaar geleden. De omgeving van Arches liep in die tijd ook volledig onder water, door klimaatverandering droogde dit water op en bleef alleen het zout over, dit versteende met de tijd en werd door de wind enz uitgesleten in de vreemd uitziende rotsformaties.
We volgen de hoofdweg en stoppen voor wat kiekjes:
Balanced Rock
Gezien de omgeving rond de Devil's Garden dicht was voor onderhoud kunnen we niet naar landschapje arch wandelen. Dan maar Delicate Arch, de meest bekende boog van Utah (staat ook op de nummerplaten). Samen met een paar honderd andere toeristen beginnen we aan de klim. Alweer beginnen we pal op de middag aan de wandeling die over de flank van de berg steil omhoog loopt door de dorre woestijn. Na ongeveer een uurtje stijgen komen we aan, samen met nog een 30 tal andere toeristen aan op onze bestemming: Delicate Arch is ongeveer 15m hoog!
Omdat het ondertussen al namiddag is en we nog een ander park moeten aandoen, spurten we naar beneden en rijden verder door naar Canyonlands NP zo'n 30 Miles verderop.
Iets wat je in dit hotel ook niet mag doen, is uit het toilet drinken...
Even een kleine tribute to Opie Winston , sorry dit is alleen voor insiders ;))
Even iets dat ongelofelijk weinig ter zake doet, een overzicht van onze checklist : fast-food restaurant/Family Diners: Wendy's- check
Om tot Canyonlands te geraken rijden we door de omgeving waar we de dag ervoor met UTV's hebben gereden. Dat was al een voorproevertje.
Canyonlands wordt getypeerd door diepe canyons en tafelbergen uitgesleten door de Coloradorivier en de Green River. Gezien de extreme temperaturen en de enorme afstanden, zijn er niet echt veel uitgebreide wandelingen in het park te doen. De foto hierboven (en hieronder) toont Mesa Arch na een korte wandeling kom je bij deze ark... Gezien de wandeling vrij makkelijk is staat vrijwel iedere toerist in het park hier voor een foto...
Wat verder in net park kunnen we na een klim van 2 uur aan de Upheaval Dome. Eigenlijk weet men hier niet zeker wat er gebeurd is, en denkt men dat hier 170 miljoen jaar een meteoriet is ingeslaan... Eigenlijk weten we allemaal wat hier echt gebeurd is, niet? Natuurlijk, een Alien battleship is hier neergecrashed!
Spijtig genoeg stond de zon langs de verkeerde kant en kon ik van de mooiste is t eigenlijk geen deftige foto nemen... Hiervan alleen mental pictures dus! Wat wel fijn was, de tocht om tot dit uitzicht te komen liep via een zeer stijl pad, zonder kettingen over de flank van de omringende bergen, we waren volledig alleen wat toch wel een extra dimentie geeft aan deze verzichten!
Weer wat verder een nieuw uitkijkpunt (niet eerst stappen dus, meestal betekent dit: weggedrukt worden door een horde toeristen, maar niets is minder waar...) : Green River overlook. Zoals de naam doet vermoeden, kijken we uit op de Green River die door het landschap klieft! Het is hier geweldig mooi, en rustig... Na pas tien minuten staren in de verte komen de eerste toeristen aan!
Gezien het al voorbij 20u savo ds was zijn we vandaaruit rechtstreeks naar Dennys gereden voor veel te grote burgers en veel te veel Dr. Pepper!
De dag erna ging het van Moab, via Monument Valley naar Grand Canyon, een hele poos in de auto zitten met andere woorden terwijl we de indianen reservaten doorkruisen, we zien de Navajo indianen en de hopi indianen, een verschil zien we niet direct, wat wel den feit is dat niemand hier mager is! Maar echt niemand!!!
Aangekomen in Grand Canyon, weer een lange rij, maar tegenwoordig weten we al dat dit wil zeggen dat de park Rangers graag een praatje met je maken voor je het park binnen rijdt, zo fijn!
Gelukkig is het beter weer dan toen we hier 5 jaar geleden waren en het pijpenstelen regende!
Mooie verzichten op de Canyon dus, bij bijna ondergaande zon! 1 mile diep, 18 Miles breedte, de Canyon is pretty impressive!
Wat opvalt in Grand Canyon, is de disipline van de inwonende dieren, waar vinden we het rendier? (lokaal bekent als het regendier - en met lokaal bedoel ik de 4 of us) exactly, aan het Rendier-bord!
Aangekomen aan ons hotel, wat overigens hetzelfde is dan dat van 5 jaar geleden vinden we een brief van de burgemeester himself, om zich te verontschuldigen voor het crappy internet blijkbaar!
Spijtig... Dat is normaal gezien het eerste dat ik doe in hotels... >:(
Vandaag stond er dan weer een fikse wandeling down the Canyon op de planning, aan het begin van onze trail vinden we een fijne announcement dat je het park ook met je gsm kan bezoeken...spijtig echter dat er in de kleine lettertjes staat dat er geen ontvangst is in het park...
De wandeling die we gaan doen is die van Bright angel, verschillende borden, newspapers, en kaarten raden deze trail eigenlijk af... Blijkbaar ga je hier van dood of zo... For the records, we all survived!
Laten we er dan maar aan beginnen, eerst afdalen in de Canyon.
Even ter info, we gaan helemaal niet tot beneden, we gaan slechts 365m afdalen om dan terug omhoog te lopen. Wel even meegegeven dat het verschrikkelijk warm is en de schaduwplekken zeer schaars zijn! Het pad is ook best steil.
Het uitzicht is echter wel zeer fijn! En de theorie klopt alweer, hoe verder je afzakt, hoe minder toeristen je tegenkomt, de meesten doen maar een klein stukje van deze wa deling om dan snel terug naar boven te klauteren, hèhè.
Na anderhalve mile afdalen (ongeveer 1,5 u stappen) hebben ze een huisje gebouwd waar we kunnen schuilen tegen de zon en de hitte, waar we water kunnen halen en naar het toilet gaan. Die Amerikanen voorzien ook alles, bij ons vind je nergens publieke toiletten!
Maar zoals het bekende spreekwoord zegt, what comes down must come up... :/ of zoiets!
Na een groupie is het opnieuw bergop!
Hoera nog eens 1,5u later staan we terug boven!
In ruil voor een crappy foto van twee andere survivors kregen we deze foto... Omdat een groupie niet echt lukte!
Na onze wandeling, die we eigenlijk iets te snel hadden afgewerkt, nemen we de shuttlebus en verkennen nog een paar uitzichtpunten langs de South Rim!
De stroom die je ziet lopen is idd de Colorado!
Even tijd maken voor selfie...
En de making of een selfie !
Hier op de foto, the battleship, genoemd omdat ie blijkbaar lijkt op de Spaanse armada... Een condor heeft ergens vooraan zijn nest, maar hij was niet thuis.... Ik zie nu op de foto dat dit helemaal niet trekt op een schip, maar ik garandeer in het echt begrijp je wel waar ze de mosterd vandaan haalden...
En dan wachten op de shuttlebus terug naar de auto!
Mcdo - check
Taco Bell - check
Denny's - check
KFC = too gross
Subway= check
Burger king = iejw! Hier zullen we wel ne keer ne cola gaan halen of zo
Carl's Jr.
Applebee's
Jack in the box = nog niet tegengekomen deze reis
Ben ik nog iets vergeten?Ik zou ook even willen verontschuldigen voor deze crappy post, maar ik geloof dat ik een zonneslag heb opgedaan en heb barstende hoofdpijn!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten