dinsdag 24 juni 2014

Ba-ba-ba-ba-ba-bananna

Hai there folkshet lijkt een eeuwigheid geleden dat ik nog iets van mij heb laten horen!
Where do I begin?
X aantal dagen geleden zijn we van Grand Canyon richting Needles gereden, eigenlijk was deze dag ingepland om de afstand tussen Grand Canyon en LA te overbruggen. Om naar Needles te rijden hebben we een stukje van de legendarische Route 66 afgereden. 

Route 66 is eigenlijk een vreemde weg, niet in optimale staat, het is niet echt een Highway en je mag er dus niet altijd 65mph rijden. En wat ook vreemd is, NERGENS een aanduiding op welke Weg je rijdt, behalve bij het binnen rijden van dorpjes. Normaal staat om de x-afstand wel een bord dat aangeeft op welke weg je rijdt, hier, niets (allicht omdat ieder bord al gepikt werd), ook op de kmpalen geen aanduiding (allicht uit vrees dat die anders ook gepikt worden). Bij gevolg, ik heb zo'n bord moeten kopen :(


Eigenlijk zijn we niet veel volk tegengekomen op de weg, wel bizar, je stopt ergens in de middle of nowhere voor een fotootje, kom je dit tegen:

Yup, in de USA begraven ze dus mensen zomaar lukraak op een berg... 
Eigenlijk heb ik niet echt goede foto's van de weg dus moeten jullie het maar stellen met dit...


Na een hele poos door woestijnachtig gebied te rijden, zonder een ziel tegen te komen belanden we plots in Oatman, ik vermoed een of ander mij stadje, waar de ezels los over straat lopen...






Best wel een gezellig dorpje...nogal toeristisch spijtig genoeg, maar wel een fijne sanitaire stop :)

De tocht gaat daarna verder richting Needles. Het is hier weer wegsmelt-warm trouwens. 
Die avond proberen we iets fijns te beleven in Needles en ontdekken dat er eigenlijk geen tuuuut te doen is in deze stad. We belanden in bar 66... Eigenlijk had deze naam ons al moeten afschrikken... Of het feit dat iedereen ons aanstaarde toen we binnen liepen...

In bar 66, een bar alleen maar bezocht door locals (= creepy weirdo's) was het op zaterdagavond karaoke! Wat fijn, was het niet dat zangtalent in USA NIET uit Needles komt!! Iedereen is zowat de revu gepasseerd, de wanna-be country zangeres, de bad biker, de zatte toerist, de dochter van de wanna-be countrystar,... Ook Bob Marley is even langsgeweest!

De volgende dag is het (na de word cup vanuit bed te zien en maar net op tijd uit te checken) recht naar LA, de weg is weinig interessant (alleen maar interstate) door de mohave dessert! We brengen dadelijk een bezoekje aan de citadel outlets en zoeken s'avonds "de Lau" op sunset boulevard (zie HLN, of nieuwsblad van zondag), maar niet gevonden. Wat wel opvalt is dat je nooit mag afwijken van sunset, draai geen zijweg in! Dat zijn niet zo'n fijne buurten, blijkt! 

En gisteren, onze eerste dag LA, bezoeke. We Universal Studio's, samen met 1 miljoen andere toeristen! En dat op een maandag!!

Eigenlijk is Universal best wel leuk. Ik ben plots terug 10 jaar op de Jurasic Park ride!




We ontmoeten sympathieke figuren: Megatron, Optimus Prime en Bumblebee, die laatste waren we ookal eens tegengekomen in Vegas, die kende ons nog!



Even wat inkopen doen in de Kwik-E-Mart, en Moe's Tavern is daar vlak achter blijkt!


Op de Despicable Me-ride, heb ik even gemeld dat er twee minions ontsnapt zijn, want we zijn er ookal twee tege gekomen in Vegas!



Even een groupie vooralaleer we geminionised worden!


Het is ook pijnlijk duidelijk wat de Amerikanen over gewone sedans denken, bij ons is een plek voor compact cars voorbestemd voor smart enzo, hier niet echt...

De dag sluiten we af op de City Walk, in Universal City!


En just so you know: C is for Cookie!!!



















1 opmerking: