Kristel meets world: I think I've seen this hole before

Gisteren was eigenlijk een soort van transit-dag, we hebben bijna gans de dag gereden van Jackson naar Salt Lake City. 'S avonds nog wat rondgewandeld in SLC, wat rondgelopen in de Mall. Wat opviel was het aantal daklozen op straat, begrijp me niet verkeert Salt Lake City is echt een mooie stad, proper, welvarend, maar blijkbaar woont niet iedereen er even mooi...

Hier wat foto's van de gsm.

Dan vandaag zijn we doorgereden naar Bryce Canyon National Park, alweer een 300 Miles rijden. Het landschap is onderweg wel serieus verandert. Van groene prairie met besneeuwde bergtoppen op de achtergrond naar rode bergen en woestijnachtige landschappen.

Onderweg zijn we ook een aantal tornado's tegengekomen, geen paniek, het waren niet zo'n heel hevige. Het motto was, zolang er geen koeien in de lucht vliegen zijn we veilig!

Na een paar uurtjes rijden kwamen we in vertrouwd gebied, 4 jaar geleden waren we hier ook, maar toen stond de boel hier in brand en konden we dus niet alles bezoeken.

We beginnen bij Red Canyon. Als je zo naar de foto kijkt heb je waarschijnlijk geen idee waar ze die naam vandaan hebben ;)

Een paar Miles verderop begin Bryce Canyon National Park, voornamelijk bekent door zijn amfitheater.

Dit dus.

Erosie ontstaan door vriezen en dooien creëren de zogenaamde hoodoo's (die vreemde rotsformaties)

Natural Bridge, ook deze formatie werd door regen, ijs en dooi veroorzaakt en niet zoals vaak door rivieren.

Trouwens onderweg door het park kon je goed zien dat onlangs het bos volledig in rook is opgegaan.

Na het volledige traject van het park per auto gedaan te hebben (om zeker dit keer het ganse park te zien) hebben we ook een wandelingetje gemaakt in de Canyon zelf.